Jarosław Drabko (1968‑2021)
Rok temu, w czerwcu 2021, zmarł nagle dr n. med Jarosław Drabko. Absolwent Wydziału Lekarskiego Lubelskiej Akademii Medycznej 1993 r., z wynikiem bardzo dobrym. Specjalista chorób wewnętrznych od 2000 r. i gastroenterologii od 2004 r. Stopień doktorski uzyskał w 2002 r.
Jarek był niewątpliwie lekarzem z powołania, z pasją. Pacjent był dla Niego najważniejszy, co zawsze podkreślał i konsekwentnie realizował. Do zespołu NZOZ Gastromed dołączył w 2001 r. Dla mnie praca z Jarkiem była wielką przyjemnością i wyzwaniem równocześnie. Jarek „zarażał” swoim intelektualnym niepokojem. Zawsze ambitnie poszukujący najwyższej jakości, stymulował wdrażanie nowych technologii, standardów jakości w naszej pracy. Równocześnie nie bał się odważnych decyzji zawodowych – w 2009 roku zrezygnował z pracy w publicznej służbie zdrowia, gdyż stwierdził, że nadszedł czas, aby swoje sprawy wziąć we własne ręce. Od tego czasu zdecydowaną większość swojej działalności zawodowej realizował w NZOZ Gastromed, gdzie mógł poświęcić się swojej pasji zawodowej – endoskopii, do której bez wątpienia miał wyjątkowy talent. W szybkim czasie posiadł umiejętność wielu technik endoskopowych, które opanował na poziomie eksperckim. Odzwierciedleniem umiejętności były nagrody zdobyte w różnych edycjach Ogólnopolskich Dni Endoskopowych oraz EndoQuizach. Był autorem i współautorem kilkunastu prac naukowych. Jarek był też pasjonatem szkoleń, przekazywania wiedzy młodszym i starszym kolegom, koleżankom pielęgniarkom. Dzięki temu udało się stworzyć w Gastromedzie profesjonalny zespół endoskopowy na bardzo dobrym poziomie. Nie bał się pracy,
Pracował bardzo dużo, równocześnie znajdował też czas na swoje zainteresowania – koszykówkę, narciarstwo, malarstwo impresjonistyczne. Był zapalonym, aktywnym kibicem różnych dyscyplin sportowych.
Poza tym, że był nieprzeciętnym lekarzem, był też wyjątkowym człowiekiem. Koleżeński, niekonfliktowy, uczynny oraz bardzo rodzinny. Taki był właśnie Jarek Drabko, dlatego tak bardzo Go nam brakuje, pozostanie na zawsze w naszej wdzięcznej pamięci.
Dr n. med. Wit Cezary Danilkiewicz
dyrektor zarządzający i medyczny ZOZ Gastromed
Maria Pietras (1939‑2022)
Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą
– ks. Jan Twardowski
To był ulubiony poeta naszej Koleżanki dr Marii Pietras, która 19 sierpnia br. odeszła na Wieczny Dyżur. Odeszła – bo życie ludzkie to przecież droga, którą wędrujemy od narodzin ku wieczności.
Każdy człowiek, dysponując własną wolą, sam decyduje o wyborze wartości, jakimi kierować się będzie w czasie swojej wędrówki przez życie. Drogowskazem w życiowej pielgrzymce śp. Marii były: Dekalog oraz przykazanie miłości bliźniego. Dekalog był jej receptą na życie, którą realizowała konsekwentnie i bezwarunkowo, zawsze wierna zawartym tam wskazówkom.
Nasza Koleżanka Maria posiadała też dar wyjątkowej wrażliwości na ludzką niedolę. W stosunku do każdego, kto potrzebował wsparcia, zajmowała zawsze postawę Dobrego Samarytanina: nakarmiła, przyodziała, zaopiekowała się w chorobie. Wspomagała również instytucje charytatywne. Wykonując nasz piękny zawód, poza rzetelną wiedzą, każdego pacjenta darzyła empatią i szacunkiem.
Była człowiekiem honoru, który zawsze dotrzymuje danego słowa, a także wielkiej kultury osobistej. W przyjaźni szczera i niezawodna. Już na emeryturze bardzo czynnie zaangażowała się w prace Komisji ds. Lekarzy Seniorów.
Dziękujemy Ci, Droga Mario, za czas – Twój czas, który nam ofiarowałaś. Życzliwość i pogodę ducha, którą nas zarażałaś. Zupełnie niespodziewanie nadeszła choroba, z którą zmagałaś się z godnością zasługującą na największy szacunek.
19 sierpnia nadszedł kres Twojego cierpienia. Bóg powołał Cię do siebie, do domu, gdzie jest mieszkań wiele.
Zapewniamy Cię, że w naszych sercach i wdzięcznej pamięci pozostaniesz na zawsze, jako piękny i przyzwoity człowiek.
Seniorzy Lubelskiej Izby Lekarskiej
Informujemy, że w Medicusie nie zamieszczamy kondolencji. Zawsze publikujemy natomiast wspomnienia o zmarłych lekarzach i lekarzach dentystach. Autorami wspomnień są zwykle przyjaciele, współpracownicy i koledzy Zmarłych lub rodzina i najbliżsi.
Tekst wspomnienia (do 3 tysięcy znaków ze spacjami) należy przesłać na adres redakcji medicus@oil.lublin.pl do 10 dnia każdego miesiąca i dołączyć zdjęcie.