MEDICUS 5-6/2013

Recepty na razie bez zmian

W przepisach dotyczących zasad wystawiana recept przez lekarzy nie ukazały się ostatnio żadne istotne zmiany. W dniu 18.03.2013 r. (DzU poz. 364) ukazało się obwieszczenie Ministra Zdrowia o ogólnych warunkach umów na realizacje recept oraz ramowego wzoru umowy, ale dotyczy ono wydawania refundowanych leków, czyli aptek.

Pomimo stałego omawiana w „Medicusie” zasad wystawiania recept przez lekarzy, nadal zdarzają się pomyłki. Dlatego przypominam najważniejsze, obowiązujące przepisy.

Lekarzem uprawnionym do wypisywania recept refundowanych jest każdy lekarz, który jest lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego, jak również lekarz, który zawarł umowę z NFZ na wystawianie recept refundowanych dla siebie (pro auctore) i dla rodziny (pro familiae). Lekarz ten otrzyma od oddziału NFZ unikalne numery recept dla blankietów – „Rp”, jak i „Rpw”. Lekarze, którzy nie zawarli umów z NFZ, blankiety z symbolem „Rpw” otrzymają u Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego, ale leki na nich wypisane będą pełnopłatne. Od 1 kwietnia 2013 r. recepty na leki refundowane mogą być realizowane tylko na blankietach, które mają numery identyfikacyjne zaczynające się od cyfr „02”. Dużym ułatwieniem dla niektórych lekarzy, zmniejszającym konieczność noszenia wielu pieczątek, jest możliwość umieszczania obowiązkowych informacji w polu świadczeniodawca czy na dole – dane lekarza w postaci nadruków czy nalepek.

 

 Recepty „pro auctore” i „pro familiae”

 

Lekarz może wystawić recepty „pro auctore” lub „pro familiae” na leki refundowane w oparciu o posiadaną umowę, zawartą z Oddziałem Wojewódzkim NFZ, na blankietach receptowych z unikalnymi numerami dla tego lekarza. W tym przypadku przepis pozwala na prowadzenie uproszczonej dokumentacji. Adnotacje „pro auctore” lub „pro familiae”, tak jak dotychczas, powinny być umieszczone na recepcie w polu „pacjent”. Ta forma wystawiania recept jest wygodna dla lekarza, bo pozwala na wystawianie ich w razie potrzeby, m.in. w dni wolne od pracy czy w czasie urlopu. Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, w ramach wykonywanej swojej praktyki w siedzibie świadczeniodawcy może również wystawiać recepty refundowane dla siebie oraz uprawnionej rodziny, ale tylko w godzinach swojej pracy. Jednak wówczas musi prowadzić pełną dokumentację medyczną, jak dla każdego innego pacjenta i ma się ona znajdować w danej placówce. Na tak wystawionych receptach lekarz nie może pisać adnotacji „pro auctore” lub „pro familiae”. Lekarzowi nie wolno na oddziale szpitalnym wypisywać recept na leki refundowane dla siebie i dla rodziny na blankietach szpitalnych, bo dokumentacja medyczna dotyczy tylko osób hospitalizowanych.

 

Informacja w polu „Świadczeniodawca”

 

Rozporządzenie mówi o obowiązku wpisywania na recepcie w polu świadczeniodawcy adresu siedziby osoby uprawnionej albo świadczeniodawcy, a w przypadku jego braku, adresu zamieszkania osoby uprawnionej. Pozwala to na
dokładne ustalenie przez NFZ, jaki przedmiot wystawił receptę, a także na dotarcie pod ten adres farmaceuty, który omyłkowo wydał inny lek lub preparat w niezaordynowanej dawce. Pozwala to również, w przypadku wykonywania indywidualnej praktyki lekarskiej i indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej w miejscu wezwania, na wpisywanie jako adresu miejsca przyjmowania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej. Istnieje obowiązek wpisywania numeru REGON, ale dotyczy to tylko tych podmiotów, które REGON mają.

 

Nazwy leków na recepcie

 

Lekarz, przepisując lek, może podać jego nazwę rodzajową, handlową lub powszechnie stosowaną międzynarodową. Wypisując dany lek, należy podać jego postać i dawkę. Jeżeli lek występuje w wykazie leków refundowanych w jednej odpłatności, lekarz nie wpisuje tej odpłatności. Natomiast, jeżeli lek występuje w więcej niż jednej odpłatności, wpisuje literę „P” na najniższą odpłatność, wynikającą z wykazu leków refundowanych. Lekarz może wypisywać leki recepturowe poprzez podanie stosowanych w farmacji nazw mieszanek recepturowych.

 

Wymiary recept

 

Wszystkie recepty (w tym również na leki nierefundowane) muszą mieć określone wymiary, nie mniejsze niż 200 mm długości i 90 mm szerokości. Obecnie nie można wypisywać recept na dowolnej kartce papieru. Recepty – „Rp” i recepty „Rpw” są w kolorze białym i poza wymienionym napisem („Rp” i „Rpw”) prawie się nie różnią. Na recepcie z „Rpw” może być wypisany jeden lek i musi być podane dawkowanie.

 

Zniszczenie, kradzież druków recept

 

W przypadku zniszczenia, utraty lub kradzieży druków recept, posiadających unikalne numery identyfikacyjne przydzielone przez wojewódzki oddział NFZ lub Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego, należy natychmiast o tym fakcie powiadomić w/w organy.

 

Pobieranie nowych druków recept z numerami zaczynającymi się od „02”

 

Nowe, unikalne numery identyfikujące recept, zaczynające się cyframi „02” dla druków „Rp” i „Rpw”, może pobrać w siedzibie Funduszu każdy lekarz, który ma podpisaną umowę z NFZ. Każdy lekarz może też pobrać samodzielnie z portalu internetowego NFZ zakresy unikalnych numerów identyfikujących recepty „Rp” i „Rpw” pod warunkiem, że otrzymał w Funduszu PIN, dający dostęp do portalu. Jak informuje LOW NFZ, lekarz może wystawić upoważnienie dla innej osoby, aby ta pobrała dla niego nowe unikalne numery identyfikujące recept.

Jerzy Jakubowicz